Eskaera eta eskaintza euskal kulturan
Kontzertu ttikiak ematen ari da Ruper Ordorika. Aurrekoan gurean izan zen, txukun, benetan, berbatsu, gogo izugarriagaz. Hiztun egon zen kontzertuaren ostean ere… eta mila eta bat kontu aipatu genituen garagardoak edanez. Kontzertuaren gainean idatzi zigun Julen Gabiriak, eta irakurgai duzu larrabetzu org gunean.
Berak esanda genekien Lou Reed Azkaraten egotekoa zela; eta musikagintza, kulturgintza, txirrindularitza, garai bateko kontuak… denetarik izan genuen hizpide. Garagardo batzuk edan genituen herriko Foteri tabernan.
Iruñean jo behar du gaur. Eta elkarrizketak egin dizkiote medio ezberdinetan. Batean, industria diskografikoaren harira gogoeta batzuk egiten ditu… baina txiki izatearen ideiaren gainean egin dituen gogoetak gustatu zaizkit, batez ere.
Krisialdi baten erdian gaude, eta ganoraz jokatu behar dugu, ongi pentsatuz. Batzutan, minoriak garenok, gure tranpetan erortzen gara. Gutxiengoa izaki, are minoritarioago nahi dugu izan, oso selektoak gure alorrean. Eta gero edozein kolpe hartuta, hondoratu egiten gara. Oso erabaki sendoak hartu behar ditugula uste dut.
Euskal alorrean eskaintza eskaeratik oso gora dago. Idazten da irakurtzen dena baino askoz gehiago, grabatzen dira sekula entzungo ez diren diskoak, eta abar luze bat. Oso zaila da merkatu hori oinarri horietan mantentzea. Baina aldi berean badago egarri bat, interes handikoa eta oso kualifikatua den minimo bat. Gure gauzak arretaz hartzen dituena, eta hori egilearentzat oso gauza handia da. Industria minimo bat eusteko indarra izatea da gure erronka.
122 Iruzkin
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
discover this
discover this
best site
best site
ХруÑтальный
ХруÑтальный
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a:
Pingback-a: