Durangon eman ditut lau egun eta hiru gau. Baina 4+3 ez dira beti zazpi. Ez gurean.
Musika entzun dugu, letrak irakurri, berba asko, irudiak, doinu eta ahotsak, papera eta pankartak….
Besarkadak eta agurrak, keinuak, ferekak… zer ez dagoen Durangon.

Ruper Ordorikaren bertsio ederra egin dute Arrasateko Anger taldekoek, oraindik hobea den Sute perfektua diskoan.
Eta Durango beharbada, hori da izan be: sute perfektu bat. Ez gehiago.
Ez dut kantu hau entzun, beste asko ere ez…. ez daudelako zerrenda ofizialetan, ez daude alternatiboen mainstream-ean ere ez… baina urtez urte, egunero… jendeak jarraitzen du bere letrak idazten, bere ametsak euskarri ezberdinetan marrazten, lantzen, bultzatzen.

Angertarrak holangoak dira, militante eta langile porrokatuak. Musikari finak, eta pertsona hobeak.

Anger gaur metafora bat da. Ruper Ordorikaren kantua bezala. Himno apalagoen garaia bizi gura dugunontzat.

Egia esan, batzuen hautua ez da erraza, bestelako mundu batean bizi gura dugulako beharbada….

bitartean, zaindu dezagun hau hori hura! Izan be, hitzek beti garamatzate norbaitengana…

Eguneraketa

Durangoko azoka honetan Kanaldude herri telebistak lan bikaina egin du. Besteak beste bideo hau zabaldu dute sarean, bertan euskal musikariak azokari buruz mintzo dira.