• ongi etorri errefuxiatuak

    Elkartasuna ezin da erre

    Amorruz jaso dut berria Greziatik.
    Errefuxiatuen artean elkartasuna banatzen zuen furgoneta erre dute.
    Hernaniko herritarren laguntzarekin erositako furgoneta, SOS Refugiados elkartasun sareak baliatzen zituena.

    Nik neuk ere ehundaka kilometro egin nituen furgoneta horretan. Oroitzapen ederra dut, eta amorrua orain.
    Herriak soilik babesten du herria… hitz hoiek garraiatzen zituen. Jatekoak, erropa… errefuxiatuentzat beharrezko zen guztia mugitzen zuen alde batetik bestera Grezian. Atenasen batipat. Errefuxiatuen kanpamenduetan, okupatutako guneetan, elkartasuna behar zen toki guztietan.


    irakurtzen jarraitu

    Gustatuko zaizu ere

    Ongi etorri errefuxiatuak

    2017-01-22

    Bartzelona Catalunya

    2017-01-24

    #cityPlaza hotel okupatuan

    2017-01-25
  • agit/prop,  ongi etorri errefuxiatuak

    Errefuxiatuek ere futbola maite dute

    Arratsaleko 4ak dira. Hotel atarian hitzordua.
    Hotel barruan, errefuxiatu gazteei asko kostatzen zaie hitzordua betetzea. Eta azkenerako, Carles kataluniarrak ekipoa osatu du. Ozta ozta. Bidean goaz, eta menditxo baten magalean, goi goian dagoen Atenaseko auzo batean, anarkisten eremuan futbolean ari dira beste errefuxiatu batzuk.
    Squat ezberdinen arteko txapelketa antolatu nahi dute boluntario batzuk. Izan ere, dozena bat zentro okupatu daude gaur egun Atenasen, eta bertan errefuxiatuek beraien bizilekua egin dute.
    Berandu heldu gara, baina laister hasiko da partida. Beste taldekoek -Jazmina eta beste lokal okupatu batekoak- kamiseta gorria daramate, eta daukatenarekin etorri dira City Plaza hotelekoak.

    Etorkizuna aurretik

    Errefuxiatuek maite dute futbola. Bere ametsa ere bada. Gazteak dira. Etorkizuna aurretik daukate. Eta denborari aurre egiteko modua ere bada. Hasi dira jokatzen. Argazkiak egin, bideoak atera… eta hor utzi ditugu.
    Auzo anarkistan behera, fruta saltzaileak beraien furgonetekin dabiltza kale erdian. Tabernetan gero eta jende gehiago batzen ari da -larunbat arratsaldea ere bada- eta inguruetako hormetako afitxak eta margolanak ikusten, badaukat nahikoa lan.
    Sintagma plazaraino heldu naiz oharkabean. Trafiko asko dabil parajeotan. Manifestazio faxista bat ere ba omen zegoen deituta. Antifek beste baterako hitzordua egin dute kale batzuk beherago. Ez dakit zer gertatuko den.
    Nik futbolean, erreportaietan, errefuxiatuetan eta hemengo kontuetan pentsatzen jarraitzen dut. Metroan konponketak egiten ari dira nire geltokian, eta oinez jarraitu beharra daukat.

    naiz.eus atarirako erreportaia prestatzen

    futbolaGaur8
    Futbolari buruzko erreportaiak, bideoak eta mezuak irakurri ditut. Ari naiz ikusten. Ni ere erreportaia prestatzen ari naiz. Lampedusa futbol taldea, Hope Refugees, eta squat hauetako gazteeen ametsak uztartuko ditut. Zirriborroak egin, gidoia prestatu, irudiak aukeratu eta datorren astean GARA egunkarira bidali eta argitaratzeko.
    Aurrekoan Hibai Arbide kazetariarekin egon nintzen bideo hau editatzen ari zirela. Futbol zelai gehiago eta errefuxiatu kanpo gutxiago nahi ditugula. Laister aterako dute bideo luzeago bat Telesur telebista katean.


    futbola01

    Errefuxiatuak futbolean Grezian

    futbola05

     

    futbola03

    futbola02

    gaur8_errefuxiatuak01 Gaur8_errefuxiatuak02

    irakurtzen jarraitu

    Gustatuko zaizu ere

    supernova aroan bizi gara atzo geroztik

    2012-12-22

    Literatura eta memoria historikoaz

    2016-12-28

    Bartzelona Catalunya

    2017-01-24
  • agit/prop,  ongi etorri errefuxiatuak

    #cityPlaza hotel okupatuan

    Lehen kronika Greziatik| Primera crónica desde Grecia |  First chronicle from Greece

    eus es en | audio y texto en castellano (más abajo)  | further dow in english 

    Athenas Greziako hiriburura iritsi, eta bere kale zaharretan murgildu naiz.
    Aireportuan lur hartzean 8ºko tenperatura zegoela esan ziguten, eta euria edo zirimiria ari zuen. Metro urdinean Sintagma plazako geltokira hurbildu  (15 bat parada) eta handik bi geltokitara zegoen beste Omnia plazan hasi nintzen oinez.
    Lehen gaua Lozanni deritzon hotel zahar batean eman dut. Azkenerako lehertuta. Euskal Herritik atera nintzela 12 ordu eta dagoeneko nekatuta. Baina sentsazio oso onekin, kirolariak bezala.
    Hibai Arbide kazetariarekin telegram bidez komunikatzen jarraitu, eta City Plaza hotelera abiatzeko argibideak eman zizkidan. Oso gertu neukan oinez, ordu laurdenera edo. -Atzoko garagardoa gaur hartu beharko dugu, Hibai!
    plaza01

    Ongi etorri!


    Iritsitakoan, Ongi etorri! dion afitxa handi bat ate gainean. Eta ume mordoa builaka, olgetan, arineketan batetik bestera. Bi gazte afganistandarrek sukaldea erakutsi didate, eta hoteleko egon gelan eta taberna txiki batean hemendik eta handik etorritako gehiago ezagutu nituen. Txile aspaldi utzi zuen sukaldariak harrera egin zidan, egun Eslovenian bizi da, baina 9 hilabete daramatza sukaldeko arduradun okupatutako hotel honetan. Ustea daukat, lagun asko egingo ditudala hemen. –I am Patxi, from the Basque Country…. eta bateko eta bestekoarekin berbetan. Orduei aurre egiten. Ezagutzen. Ikasten.
    plaza02

    plaza03

    plaza04

    plaza05

    Sukalde lanetan

    Gaurko, hitzordua egin dugu. Eta sukaldean arituko naiz. Hasteko. Beste zeregin batzuk ere badaude. Harreran egon, 6 orduko txandatan, umeei hizkuntzak erakutsi; beraiekin jolastu, edo tabernako barran txandak egin; eta beste asko. Arratsaldeko asanbladan zehaztuko dira hoiek. Bolondresak dira hemen ari diren guzti guztiak, eta ez dute inongo instituzio, gobernuz kanpoko erakunde eta abarren laguntzarik jasotzen. Autogestionatutako gunea da. Librea. Irekia eta parte hartzailea.
    Datozen egunotan, gehiago ezagutu eta kontatzeko aukera izango dut. Orain, motxila hartu eta banoa auzolanera.
    plaza06

    #cityPlaza #FreeMikelAndBego
    #cityPlaza #FreeMikelAndBego

    Primera crónica desde Grecia

    Kalispéra!
    Buenas tardes
    Arratsalde on!

    Llevo un día en Grecia. Y hoy me he puesto a ayudar en el hotel City Plaza de Atenas. El mejor hotel del mundo. Fue un hotel de lujo, y ahora es un lujo poder estar aquí. Un hotel ocupado, autogestionado y hogar de cerca de 400 refugiados. Gestionado por voluntarios y sin ningún tipo de ayuda publica ni de ONGs, un montón de personas solidarias colaboran para que este proyecto siga día a día en marcha. Un lujo de hotel, de verdad.

    Esta mañana; respondiendo a un montón de amistades e intentando leer un poco, entre tanta emoción; he sabido que ya han pasado 10 años de la muerte del escritor y periodista Kapuściński.

    Un periodista que conoció guerras y guerrillas, revueltas y noticias que impactaron al mundo. Kapuściński escribía con el corazón, para tratar de explicar la situación en el mundo.
    La razón y la palabra fueron sus mejores armas.

    Escribe otro periodista, Pascual Serrano, que Kapuściński nos recuerda que si de verdad se quieren ofrecer al lector las claves para comprender el mundo, no se puede pasar de puntillas sobre las tragedias que asolan a la humanidad, no basta con decir qué mala es la guerra, qué terrible es el hambre o qué pena ser pobre. Hay que explicar los orígenes, los intereses, los motivos que mueven a los diferentes sectores y grupos humanos a adoptar un determinado comportamiento.

    Por eso, desde Grecia tratando de ayudar en lo posible a los refugiados y denunciar su situación, intentaré profundizar en las causas de su huida, de su refugio, de lo que dejan atrás todas estas personas llegadas desde Siria, Libia, Afganistan, Túnez, Palestina o Kurdistan…

    Detrás de cada sonrisa de estos niños y niñas, de sus familiares, de la gente que estoy conociendo aquí…hay toda una historia. Personal y política. De ellos y de toda la humanidad.

    desde la cocina del hotel City Plaza de Athenas, Grecia; PATXI GAZTELUMENDI |

    First chronicle from Greece

    A first day in Greece for me. And today I’ve been helping out at the City Plaza Hotel in Athens. The best hotel in the world. It was a luxury hotel, and now it is a luxury to be here. A busy, self-managed hotel and home to about 400 refugees. Managed by volunteers and without any public help or NGOs, a lot of supportive people collaborate to make this project continue day by day. A luxury hotel, really.

    This morning; responding to a lot of friends and trying to read a little, among so much emotion; I have learned that 10 years have passed since the death of the writer and journalist Kapuściński.

    A journalist who knew wars and guerrillas, riots and news that impacted the world. Kapuściński wrote with the heart, to try to explain the situation in the world.
    Reason and word were his best weapons.

    Another journalist, Pascual Serrano, writes that Kapuściński reminds us that if you really want to offer the reader the keys to understanding the world, you can not tiptoe over the tragedies that devastate humanity, it is not enough to say how bad the War, how terrible is hunger or what a pity to be poor. It is necessary to explain the origins, the interests, the reasons that move the different sectors and human groups to adopt a certain behavior.

    That is why, from Greece trying to help the refugees as much as possible and denouncing their situation, I will try to deepen the causes of their flight, their refuge, what is left behind by all those people coming from Syria, Libya, Afghanistan, Tunisia, Palestine or Kurdistan …

    Behind every smile of these children, their families, the people I am meeting here … there is a whole story. Personal and politics. Of them and of all humanity.

    From the kitchen of the hotel City Plaza of Athens, Greece; PATXI GAZTELUMENDI |
    cityplazairudia

    irakurtzen jarraitu

    Gustatuko zaizu ere

    gure esku dago #bidea

    2014-11-19

    Bakearen alde, xake mate!

    2017-03-30

    Pride pelikula ikusi ostean, erabat harrapatuta

    2015-03-31