negar egiteko gogoa

Telefonoa goizean. Hartu eta dzzauss! Kolpea belarrira.

–Txaber hil dok.
Eta ezin sinestu.  Ezin sinestu, aurreko astean agurtu duzun laguna, joan egin dela. Ezin sinestu, ahotsean zerbait daukala uste, eta minbiziak birikia jan diola, oharkabean.

Txaber Ortuzar. Gure laguna. ETBko errealizadorea, Larrabetzuko gurasoa, erlezaina, Olarreta pilota eskolako kide, abertzalea, ezkertiarra. Zintzoa. Jatorra. Txaber, mekaendios!

Barikuan jakin gendun gaisotasun larri bat dekola, asteburuan berbaz aritu gara, ia zorterik dekon, ia aurre egiten dotson.. baie ezin, bart, goizaldeko 5ak aldera joan da.

Etxean geratu da Ines. Antton eta Joseba. Bi ume moko, alaiak, jatorrak, berbatsuak… jatorrak.

Eta ostia! zer pastan da gure herrian? Urtero notizia latzen bat, urtero lagunen bat, ezagunen bat… badoa. Oharkabean. Badoa, eta ezin ezer egin.

Herri bizia da gurea, ezagutzen gara, eta elkar maite dogu. Berba egiten dogu, kafeak hartu… eta batez be elkarrizketa atseginak izaten ditugu, auzokoen artean, herrira etorri diren guraso berrien artean, eskolakoen artean, kalean, frontoian… eta halako baten, dzzauss! ostia galanta.

Aupa Txaber. Leku atsegina izan bada hau zuretzat, ondo. Hutsunea itzela izengo da. Aurrera beti.