Ilusioa pizten denean…

Goizeko kontua da. Alestiko harpidetzak ikusi eta irakurri barik nituen artean. Goizetik gosaldu ostean, abokatu baten bulegora hurbildu naiz. Laguna dut. Kidea da. Auzoan bizi da bera ere.

Ley de Hont delako hori dela eta, Excel-en taula batzuk prestatuta dauzka. Eta numeroak egiten hasi gara. Honek horrenbeste, beste honek honeixek, eta honek hau atarata… aulkiak holan holan eta holan.

Estadistika, numeroak, portzentaiak… txarra naiz horretan. Letretakoa naizela esaten dut horrelakoetan. Baina beti nago estadistika, numero eta portzentaiei so. Beti emaitzaren zain.

Eta Larrabetzuko hauteskundeak izan ditugu hizpide. Lehengo datuetatik abiatuta, oraingo balizkoak ateratzen. Aulkien banaketa berriak egiten. Udala bera aldatuko luketen zenbakiak egiten. Amesten ia ia.
Zenbat atera beharko lituzke IU/Aralarrek zinegotzi bat eskurateko. Zenbatekin PNVk ez luke alkatetza ziurtatuta izango. Eta ezker abertzaleak 4 zinegotzi eskuratzeko, zenbat boto?

Herri txikia da gurea. 1300 biztanle zentsuan. 9 zinegotziko ordezkaritza udaletxean. Orain arte 9ak PNVkoak izan dira -batzuk, lau urteotan plenoetara ere joan ez diren arren, herrian bizitzarik egin ez, edo bizi ez direlako-. Ezker abertzaleari 3 zegozkion.
6-3, 5-4 izan da azken urteotako portzentaia. 1979 lehen legegintzaldi hartan baina, ezker abertzaleko Herrigintza zerrendak lortu zituen boto gehien (5-4 orduan).

Ezker Batua eta Aralarren presentziak, aukera berri bat sortu dezake herrian. Hirugarren ordezkaritza bat izateko agian. 100 bozatik gora eskuratu beharko lituzke. Ez daude merke.

PNVren jeitsiera batek -azken lau urte hauen ordainetan- eta ezker abertzalearen egoera legal berriak -ANV legala da Larrabetzun- sortutako giroak eta ilusioak, launa zinegotziko enpatea sortu dezakete.

D’Hont lege hori izan dugu horretarako epai. Hori kezka iturri. Exceleko taulak iragarle.

Eta gero, Sustatuk kalkulagailua plazaratu duela irakurri dut. Ordurako gure kezkak bolo bolo zebiltzan. Taberna kontu bilakatuko ziren. s