Slam poetry

Beste poesia bat posible da.

Aspalditxo slam poeten berri izan nuen. Baina ez nituen poetok ezagutzen. Ez nuen klubetara joateko aukerarik. Eta zer izan zitekeen irudikatzen hasi nintzen. Poesia errezitalak, gaurko moldeetara. Baina inguruan ere ez nuen ezer antzekorik topatzen.

Urteotan saiatu naiz, -tartean bihotz bakartien klubarekin- poesiaren beste dimentsio bat topatzen. Baina azkenean beti bukatzen dugu, errezital melankoliko, hunkigarri eta esango nuke aspergarriak egiten. Hunkitzeko poesia nabarmendu da gurean.

Eta iruditzen zait, poesiak baduela aukera anitz. Bisuala asko aipatzen da. Eta denak ari dira orain bideoa eta irudiak txertatzen, ohikoegi bihurtu diren kitarra doinuz lagunduta. Baina poesiak haratago jo behar du. Letrekin topatzen dena, bilatu behar du giroan ere. Ikusentzunezkoak ondo daude… baina beharbada deklamazioan ere bide berriak behar ditu gure poesiak.

Slam poetak bilatu ditut Interneten. Eta hizkuntza ezberdinetan kausitu ditut gainera. Euskaraz ez dugu oraindik holango saiorik egin, baina inoiz ez da berandu. Dj batek pintxatutako doinuen magalean egin daiteke…

Honek adibidez holan egiten du:

Bartzelonako Kosmopolis jaialdian, ahozko literatura bezala definitu zutena, slam poesia dela iruditu zait niri. Bertako bideoan ageri direnak, poetak dira. Eta oso saio polita laburbildu dute beste bideo honetan.

Disko jartzaileen aldameneko poesia aldarrikatzen dut, beraz. Hemen eta orain.

Edo bestela Patricia Smith bezalakoak. Do you like?